Par. 8.3.2 Memorie van Toelichting Ontheffingen

Net als in de PSW het geval is kan op grond van deze wet in bijzondere gevallen ontheffing worden verleend van een aantal bepalingen in de wet. Het aantal bepalingen waarvoor de toezichthouder ontheffing kan verlenen is ten opzichte van de PSW sterk gereduceerd. De reden daarvoor is dat de betreffende bepalingen ofwel in deze wet niet meer terugkomen, ofwel dat in deze wet op een andere wijze dan via een ontheffingsmogelijkheid rekening is gehouden met de situaties waarvoor in de PSW ontheffing mogelijk was. Daarbij zijn de beleidsregels die DNB op grond van artikel 29 derde lid PSW heeft gesteld mede in aanmerking genomen. In deze paragraaf wordt hierna eerst ingegaan op de verschillen in ontheffingsmogelijkheden ten opzichte van de PSW. Daarna wordt beschreven welke ontheffingsmogelijkheden deze wet kent voor ten opzichte van de PSW nieuwe artikelen. Het gaat daarbij in het bijzonder om artikelen die ontleend zijn aan de Wft, en waarvoor ook in de Wft ontheffing kan worden gegeven. De ontheffingsmogelijkheden met betrekking tot het financieel toetsingskader zijn in deze wet in een apart artikel in hoofdstuk 6 geplaatst. De overige ontheffingen zijn geregeld in artikel 212. Ontheffingsmogelijkheden in deze wet in vergelijking met de ontheffingsmogelijkheden in de PSW Een aantal ontheffingsmogelijkheden die in de PSW voorkomen zijn in deze wet overgenomen. Het betreft de mogelijkheid voor ontheffing van het bepaalde in artikel 147 leden 1 tot en met 3 (de eisen omtrent het indienen van de staten). Naar analogie met de Wft (artikel 2:95) en de PSW is ook in deze wet voorzien in een ontheffingsmogelijkheid voor deze bepalingen. artikel 99 (paritaire bestuurssamenstelling), en de artikelen 109 en 110 (verplichting tot instellen van een deelnemersraad). Deze ontheffingsmogelijkheid, die ook in de PSW voorkomt, wordt in deze wet gecontinueerd, evenwel uitsluitend voor situaties waarin sprake is van uitvoering van een onder de Pensioenwet vallende pensioenregeling door een pensioeninstelling die gevestigd is in een andere lidstaat, of van uitvoering van een buitenlandse pensioenregeling door een in Nederland gevestigde pensioenuitvoerder. Ontheffing van de eis van paritaire bestuurssamenstelling kan in het kader van de PSW aan de orde zijn voor het geval de werkgever – bijvoorbeeld door faillissement – niet meer bestaat. Voor die situatie is in deze wet voorzien in een wettelijke regeling van doorbreking van de pariteit (artikel 99 zesde lid). In de Pensioenwet is, anders dan in de PSW, niet voorzien in de mogelijkheid van ontheffing van het bepaalde in artikel 105 eerste lid (de eis dat het beleid van een pensioenfonds door tenminste twee personen wordt bepaald). De reden daarvoor is dat een dergelijke ontheffing strijdig zou zijn met het governanceprincipe dat binnen het bestuur van een pensioenfonds de functies «toezicht» en «uitvoering» altijd gescheiden moeten zijn. Voor een aantal artikelen in de PSW waarvoor ontheffing mogelijk is, geldt dat deze in deze wet niet meer terugkomen, of dat een ontheffingsmogelijkheid anderszins niet meer nodig is. Het betreft de volgende artikelen uit de PSW. De ontheffingsmogelijkheid voor wat betreft de onderbrengingsplicht (artikel 2 PSW) komt in deze wet niet terug, aangezien de situaties waarvoor die ontheffing – met toepassing van artikel 2 van de beleidsregels ontheffingen DNB – kon worden verleend in deze wet ofwel niet meer relevant zijn (de directeur-grootaandeelhouder, die immers buiten de personele reikwijdte van deze wet valt, en de pensioenovereenkomst met een werknemer die op het moment van indiensttreding 51 jaar of ouder is, waarvoor in deze wet geen uitzondering op de onderbrengingsplicht meer mogelijk is, zie paragraaf 4.2.2) ofwel elders geregeld zijn. Dat geldt voor het niet van toepassing zijn van de onderbrengingsplicht voor het pensioen van het eigen personeel van een pensioenuitvoerder (zie artikel 23 lid 3). Voorts behoeft voor de situatie van de tijdelijke, uit het buitenland afkomstige arbeidskracht als bedoeld in artikel 2 lid 1 onder e van voornoemde beleidsregels geen ontheffingsmogelijkheid te worden gecreëerd, aangezien op deze casus het EVO van toepassing is. Voor de artikelen 3, 3a, 8, achtste en negende lid PSW geldt dat de daarin geregelde onderwerpen (spaarfondsen, plicht fondsbestuurders om betalingsachterstand aan de toezichthouder te melden, premierestitutie) in deze wet niet meer voorkomen, en dus ontheffing niet meer aan de orde kan zijn. Een ontheffingsmogelijkheid is voorts niet meer nodig voor het bepaalde in artikel 8 eerste tot en met vierde lid PSW (premievrije aanspraak). Artikel 55 van deze wet voorziet namelijk ook in de situaties waarin op grond van voornoemde beleidsregels in plaats van een tijdsevenredige aanspraak een rechtevenredige aanspraak meegegeven moest worden. Ontheffing kan, gegeven richtlijn 2003/41/EG, niet meer gegeven worden voor het bepaalde in artikel 9b tweede lid PSW (beperkingen aan de mogelijkheidheden van een ondernemingspensioenfonds om vorderingen op de eigen werkgever te hebben, of te beleggen in aandelen in het bedrijf van de werkgever). In het overgangsrecht met betrekking tot deze wet zal overigens in een ruime overgangstermijn worden voorzien voor het vervallen van deze ontheffingsmogelijkheid. De ontheffingsmogelijkheid voor de artikelen 32a, onderdeel c en 32 ba, eerste lid, onderdeel f, PSW (internationale waardeoverdracht) komt in deze wet niet terug, aangezien de artikelen 85 tot en met 92 in deze wet voorzien in de situaties waarvoor blijkens voornoemde beleidsregels toepassing werd gegeven aan de ontheffingsmogelijkheid. Ontheffingsmogelijkheden voor ten opzichte van de PSW nieuwe artikelen Voor de ten opzichte van de PSW nieuwe artikelen in deze wet is, afgezien van de ontheffingen die de PSW al kende en – zoals hiervoor beschreven – overgenomen zijn, geen ontheffing mogelijk, met uitzondering van enkele bepalingen van het financieel toetsingskader. De ontheffingsmogelijkheden in dat kader zijn zoveel mogelijk in lijn gebracht met de Wft.