Misleidende handelingen

Een handelspraktijk is misleidend, zegt art. 193c, als de informatie die verstrekt wordt feitelijk onjuist is of die de gemiddelde consument misleidt of kan misleiden, al dan niet door de algemene presentatie van de informatie. Dat kan ook gaan om informatie die weliswaar feitelijk juist is, maar door de wijze van presentatie de consument op de een of andere manier bedriegt. In het tweede lid van dit artikel zijn twee gedragingen genoemd die ieder afzonderlijk ook als een misleidende handeling worden beschouwd. De eerste gedraging betreft de marketing van producten/diensten in de vorm van vergelijkende reclame en de tweede het niet nakomen van de verplichtingen die voortvloeien uit gedragscodes. In het eerste geval is sprake van een misleidende handeling indien de gemiddelde consument door de vergelijkende reclame een besluit over een overeenkomst neemt of kan nemen, dat hij anders niet had genomen. In bepaalde gevallen kunnen de verplichtingen die zijn opgenomen in een gedragscode maar niet worden nagekomen door de handelaar, worden gekwalificeerd als een misleidende handeling. Dit is het geval indien de verplichting concreet en kenbaar is (de gedragscode is bijvoorbeeld gepubliceerd of ligt ter inzage) en de handelaar bovendien heeft aangegeven dat hij aan de gedragscode is gebonden. Om gebonden te zijn aan de gedragscode is het niet noodzakelijk dat de handelaar de gedragscode heeft ondertekend. Als hij op zijn website bijvoorbeeld expliciet verwijst naar de gedragscode kan dit onder omstandigheden ook voldoende zijn. Art. 193g geeft een opsomming van handelingen die onder alle omstandigheden misleidend zijn.