Serviceproviders geen bemiddelaars
"De serviceproviders hebben zich nooit beschouwd als bemiddelaar in de zin van de Wft, maar werden - vooral omdat de wet verder geen ruimte bood - door aanbieders gedwongen een vergunning aan te vragen als bemiddelaar omdat ze anders geen agentschap kregen. Echter, naarmate de regeldruk stijgt, wordt steeds duidelijker dat het toepassen van deze definitie met al zijn consequenties voor serviceproviders tot grote knelpunten en tegenstrijdigheden leidt, die voor een totaal onwerkbare situatie zorgen."
Dit schrijft de OvFD aan het ministerie van Financiën als reactie op het ontwerpbesluit Wijzigingsbesluit financiële markten 2011.
 Lees verder
"Een serviceprovider is volgens de Wft dus een bemiddelaar. Indien een serviceprovider
immateriële vergoedingen als opleidingen en software ter beschikking stelt aan het
intermediair en geen andere provisie dan afsluitprovisie of doorlopende provisie mag
verschaffen of ontvangen, moeten deze zaken volgens de toelichting op het besluit van 16
september 2009 kunnen worden omgerekend naar een bedrag per tot stand gekomen
overeenkomst. Echter, vanwege het niet-geldelijke karakter van deze vergoedingen kunnen
deze moeilijk worden omgerekend naar een individuele overeenkomst.
Volgens de nota van toelichting is het probleem van dergelijke immateriële vergoedingen, dat
het risico bestaat dat de tussenpersoon zich daardoor in zijn werkzaamheden laat
beïnvloeden om een bepaald financieel product van die aanbieder te verkopen. Een
serviceprovider is echter geen aanbieder en biedt maatschappijonafhankelijke software en
opleidingen aan. Verder heeft een serviceprovider geen rechtstreeks contact met de klant, hij
kan het advies dus ook niet beïnvloeden. Hier is dus absoluut geen sprake van (mogelijke)
perverse prikkels, die tot misselling kunnen leiden."
|
