 |
|
|
Artikel 1:20, eerste lid, onderdeel f, van de wet is van toepassing indien:
a. een financiëledienstverlener die adviseert een krediet verleent voor de betaling van de advieskosten en distributiekosten gericht op het tot stand brengen van een overeenkomst inzake een financieel product als bedoeld in artikel 86c waarbij de consument of, indien het een verzekering betreft, de cliënt is gehouden binnen twee jaar af te lossen;
b. een financiëledienstverlener, voor zover hij niet adviseert, een krediet verleent aan een consument of, indien het een verzekering betreft, de cliënt ten behoeve van de betaling van de distributiekosten gericht op het tot stand brengen van een overeenkomst inzake een financieel product als bedoeld in artikel 86c.
|
|
|
Een directe aanbieder dient net als een bemiddelaar en adviseur de advieskosten en distributiekosten gericht op het tot stand brengen van een overeenkomst met betrekking tot een betalingsbeschermer, complex product, hypothecair krediet, individuele arbeidsongeschiktheidsverze-kering, overlijdensrisicoverzekering, uitvaartverzekering, of een bij ministeriële regeling aan te wijzen ander financieel product rechtstreeks in rekening te brengen bij de consument of, indien het een verzekering betreft, de cliënt (zie artikel 86h, eerste lid, van dit besluit). In de praktijk betekent dit dat de directe aanbieder, bemiddelaar en adviseur voor de betaling van de dienstverlening met de consument of cliënt een betalings-regeling moet treffen als de consument of cliënt niet onmiddellijk kan of wil betalen. Normaal gesproken is de wet van toepassing indien de advies- en distributiekosten langer dan drie maanden gespreid kunnen worden betaald. Echter op grond artikel 1a, onderdeel a, is de wet niet van toepassing indien wordt voldaan aan artikel 1:20, eerste lid, onderdeel g, van de Wft en de financiëledienstverlener de betaling van de advieskosten en distributiekosten over maximaal twee jaar spreidt. Binnen deze termijn moeten deze kosten geheel zijn betaald. Deze beperkte termijn wordt voorgesteld om de uitzondering niet onnodig ruim te maken en het risico op overkreditering te minimaliseren. Voor het aflossen van het krediet ten behoeve van de distributiekosten, waarbij niet tevens sprake is van advieskosten, is geen maximumtermijn vastgesteld (onderdeel b) omdat het gaat om relatief kleine bedragen. De betalingstermijn voor deze distributiekosten kan gelijk zijn aan de looptijd van het product.
|
|
|