Overstromingspolis  « terug
05-03-2010
Kabinet ziet af van overstromingspolis
Overleg tussen drie ministeries en het Verbond van Verzekeraars heeft niet geleid tot de komst van een publiek-private overstromingsverzekering. Dat heeft het kabinet in een brief aan de Tweede Kamer bekendgemaakt. Het Verbond accepteert het kabinetsbesluit, maar vindt dat "hiermee een kans wordt gemist om Nederlandse burgers meer zekerheid te geven bij schade door overstromingen. Het Verbond blijft uiteraard beschikbaar om de draad weer op te pakken als dat door de overheid opnieuw gevraagd wordt."

Overstromingsschade is sinds de Watersnoodramp in 1953 uitgesloten van woningverzekeringen. Gedupeerden kunnen in het kader van de Wet tegemoetkoming schade bij rampen en zware ongevallen (WTS) wel een beroep doen op compensatie door de overheid. Of en in hoeverre de overheid schade compenseert, staat op voorhand niet vast. Een verzekering zou die zekerheid wel kunnen bieden. Bovendien kan een overstromingsverzekering (betere) prikkels voor preventie geven, zo betoogde VU-econoom Willem Jan Wouter Botzen. Botzen promoveerde op een publiek-private verzekeringsconstructie die naadloos aansluit bij het nu door het kabinet afgewezen concept. Ook onder consumenten bestaat veel belangstelling voor een dergelijke verzekering, bleek uit zijn onderzoek.

Meer informatie

Pool
Ambtenaren van de ministeries van Binnenlandse Zaken, Financiën en Verkeer & Waterstaat en medewerkers van het Verbond van Verzekeraars verkenden vanaf 2006 de mogelijkheden om overstromingsrisico’s beter verzekerbaar te maken. Een ongeclausuleerde verzekering is, zeker in Nederland, uitgesloten. Geen enkele verzekeraar kan de risico´’s dragen voor de schade die een overstroming in ons land aan kan richten; volgens schattingen zou een overstromingsramp honderden miljarden schade kunnen veroorzaken. Daarom is gekeken naar de pool die bestaat voor schade door terrorisme (´NHT-pool´). De hoogte van de dekking is daarbij gelimiteerd. Ook voor de overstromingsverzekering zou een dergelijke pool kunnen worden ingezet, met een maximum van enkele miljarden euro’s. Voor schade door grote overstromingen zoals in 1953 zou de overheid een eigen verantwoordelijkheid houden, maar bij kleinschaliger incidenten zou de burger dan een beroep kunnen doen op zijn verzekering. De verzekeraar zou dan wel preventieve eisen kunnen opleggen, zoals een ´droge´ plek voor dure elektronische apparatuur. Een overstromingsclausule in de brandverzekering zou voor iedereen verplicht moeten zijn om antiselectie te voorkomen en de verzekering betaalbaar te houden.

Lastenverzwaring
Het kabinet vindt de lastenverzwaring die de overstromingsparagraaf zou betekenen, onder de huidige economische omstandigheden niet verantwoord. Alhoewel het Verbond dit standpunt respecteert, wegen de voordelen voor de burger van een verzekeringsconstructie naar zijn mening uiteindelijk toch zwaarder dan de nadelen van de huidige regeling. In veel andere Europese landen bestaan al soortgelijke verzekeringsconstructies. Het Verbond houdt zijn aanbod om mee te denken over een verzekeringsoplossing wel staande, in de verwachting dat toekomstige overstromingsincidenten tot een politieke heroverweging zouden kunnen leiden.